Het maken van messen is een oude kunst. Door de eeuwen heen zijn vele methoden gebruikt om sterke, hoogwaardige lemmeten te produceren, maar tegenwoordig gebruiken zowel amateurs als professionals twee benaderingen:
- Het strippen
- Het smeden
.
In deze blog bekijken we hoe elk proces wordt uitgevoerd en waarom messenmakers het ene boven het andere verkiezen.
WAT IS MATERIAALVERWIJDEREN?
Materiaal verwijderen houdt in het gebruik van zagen, bandschuurmachines en schuurmiddelen om materiaal van een stalen onderdeel te verwijderen.
In tegenstelling tot smeden worden de lengte, breedte en dikte van het blad ontwikkeld door materiaal te verwijderen, zonder warmte te gebruiken om het te vervormen.
In veel opzichten is het verwijderen van materiaal een efficiënter proces waarmee standaard vormen voor bladen sneller kunnen worden gemaakt.
Hoe wordt het verwijderen van materiaal gedaan?
Deze gids is bedoeld voor beginners. Zoals bij elke kunstvorm zijn er vele manieren om de klus te klaren en deze gids is er slechts één van.
Materiaal verwijderen begint met het tekenen van het silhouet van je blad op papier, het uitknippen ervan, het op je plaatwerk leggen en het overtrekken van de omtrek met een stift.
U kunt dan doorgaan met de volgende stappen:
- De vorm maken: Gebruik een haakse slijper met een doorslijpschijf om de vorm van het blad uit te snijden. Ga dan over op de slijpmachine en maak de randen glad. Om rammelen te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat de slijpmachine stevig aan uw werkbank is bevestigd. Als u besluit om in plaats daarvan een bandschuurmachine te gebruiken, klemt u het metaal stevig vast op een plat oppervlak en draait u het werkstuk terwijl u langs de band schuurt.
- Verder vormgeven: met een bandschuurmachine met een grovere korrel schuurt u de randen totdat de markering verdwijnt.
-
Afschuining: Sommige messenmakers geven de voorkeur aan de gewone V-afschuining, waarbij je aan beide kanten van het blad dezelfde hoek vormt. Anderen kiezen voor een beitelvelling, waarbij je materiaal van de ene kant van het mes verwijdert tot aan de andere kant. Beide methoden vereisen soepele, gelijkmatige bewegingen met een bandschuurmachine. Zorg ervoor dat
u naar de achterkant van het blad slijpt, niet andersom. - Warmtebehandeling: Na het boren van gaten en het zagen van pinnen om het handvat te verankeren, gebruikt u een oven of smederij om het blad op een temperatuur te brengen waarbij het helder oranje wordt. Nadat u het gloeiende metaal een paar minuten voorzichtig heen en weer heeft bewogen in de hitte, dompelt u het in hete motorolie.
-
Heat and dip: Verwarm een oven voor op 204C en laat hem twee uur opwarmen.
Laat het afkoelen tot kamertemperatuur en verwarm het dan nog eens twee uur. Nadat het is afgekoeld, gebruikt u uw bandschuurmachine om alle onvolkomenheden veroorzaakt door de warmtebehandelingen te verwijderen. - Nieuwe afschuining: Na het vastzetten van het handvat gebruikt u een fijner schuurmiddel op uw bandschuurmachine om voorzichtig een tweede afschuining aan te brengen in de gewenste hoek.
- Scherpen: Gebruik een fijne korrel voor het uiteindelijke slijpen en polijsten van het lemmet.
- Veel messenfabrikanten gebruiken een 2×72 bandschuurmachine, maar er zijn ook andere bandschuurmachines die veel gebruikt worden voor het maken van messen. Met korrels variërend van grof voor de eerste materiaalverwijdering tot ultrafijn voor het slijpen en polijsten, heeft het alles wat je nodig hebt om een kwaliteitsmes te maken.
WAT IS FORGING?
Praktisch alle smeden smeden al eeuwenlang hun messen. Hoewel sommige ambachtelijke gilden slijpstenen gebruikten die het middeleeuwse equivalent waren van de huidige bandschuurmachine.
De meest gebruikelijke praktijk was het verhitten van metaal op een houtskool- of houtskoolsmederij totdat het heet genoeg was om op een aambeeld te worden gehamerd.
Heden ten dage gebruiken veel smeden gassmederijen, waarmee de temperatuur beter kan worden gecontroleerd.
Hoe wordt er tegenwoordig gesmeden?
Hieronder volgt een overzicht van hoe sommige moderne smeden hun messen smeden. Hoewel er enige variatie kan zijn in de gebruikte uitrusting, is het algemene proces hetzelfde.
-
Het metaal verhitten: Met een tang wordt het metaal in een smederij verhit totdat het materiaal geel wordt. De temperatuur in dit stadium is ongeveer 1150 graden Celsius.
-
Het metaal vormen: Nadat je het hete staal uit de smederij hebt gehaald, leg je het plat op een aambeeld en vorm je met een hamer de hoek tot een mespunt. Zorg ervoor dat
u beide kanten van het staal taps toeloopt. - Het lemmet afvlakken: Vorm de schuine kanten door op de vlakke kant van het staal te slaan. Draai de kling dan om op het aambeeld en hamer de andere kant. Herhaal dit tot beide kanten van het mes gelijk zijn.
- Het metaal verwarmen en dan afkoelen: Als de vorm van het mes is gemaakt, verwarmt u het tot ongeveer 770 graden Celsius om het te normaliseren. Laat het vervolgens in de open lucht afkoelen tot het ongeveer 204 graden Celsius is. Zodra het staal niet meer rood is, brengt u het terug naar de smederij. Herhaal dit proces drie keer en schuur het blad vervolgens om gladde randen te krijgen.
- Harden van het blad: Harden houdt in dat het staal wordt verhit en in olie wordt gedompeld tot het op kamertemperatuur is. Voor een goede harding plaatst u het mes zo snel mogelijk in de olie en blijft u het door de olie bewegen terwijl het is ondergedompeld.
- Het mes verwarmen: Verwarm het mes langzaam opnieuw tot een lagere temperatuur om eventuele spanning en broosheid veroorzaakt door het hardingsproces te temperen.
- Scherpen: Nadat het mes een handvat heeft gekregen, gebruikt u een wetsteen en een fijne vijl om het lemmet voorzichtig te slijpen.
Hoewel er tegenwoordig meer gestroomlijnde, machinegestuurde processen worden gebruikt om messen te maken, blijft smeden populair onder messenmakers die zeggen dat geen enkele andere methode de prachtige gelaste effecten bereikt die door de hamer en het aambeeld worden gecreëerd.
Messen met een dramatische kromming, exotische vormen of meerdere hoeken kunnen ook worden gevormd met een hamer in plaats van met een slijpmachine.
Welke methode is beter?
De vraag van materiaalafname versus smeden is puur subjectief.
Sommige messenmakers zullen volhouden dat echte schoonheid alleen kan worden bereikt met traditionele methoden zoals smeden, terwijl anderen de voorkeur geven aan de perfecte lijnen en precieze verhoudingen die worden bereikt met moderne apparatuur.
Hieronder volgen de voor- en nadelen van elke methode.
Voordelen en nadelen van materiaalverwijdering
Voordelen:
- Makkelijker te leren en onder de knie te krijgen
- Relatief minder duur
- Werkt goed met alle soorten staal
- .
/li> - Vergt minder materiaal
Nadelen:
- Vormt veel stof en puin
- Kan langer duren voor meer sierlijke ontwerpen
- Kan meer staal verspillen dan smeden
Voordelen en nadelen van smeden
Voordelen:
- Kan buiten in de frisse lucht gebeuren
- Algemeen schoner dan materiaalverwijdering met minder stofontwikkeling
- .
/li> - Sneller voor meer sierlijke ontwerpen
- U kunt beginnen met elke vorm van materiaal, van staven tot ronde staven en vierkante staven.
- Er wordt minder staal verspild tijdens het smeden
Nadelen:
- Meer duur dan zuivere materiaalverwijdering
- Moeilijker te leren en te beheersen
- Vergt meer apparatuur dan materiaalverwijdering
- Sommige staalsoorten zijn moeilijker te smeden dan te vormen door materiaalverwijdering.
Het juiste gebruik zorgt voor kwaliteitszwaarden die de tand des tijds doorstaan.
U kunt niet fout gaan door beide methoden te leren.
Het is echter meestal gemakkelijker om te beginnen met het verwijderen van materiaal voordat u overgaat tot smeden.