De warmtebehandeling van een mes is om het staal voldoende te harden om het te kunnen gebruiken. De juiste hardheidsgraad hangt af van het beoogde gebruik van het mes. Het moet hard genoeg zijn om zijn rand te behouden, maar zacht genoeg om regelmatig en soms zwaar gebruik te weerstaan.
In deze blog bespreken we de stappen die komen kijken bij het warmtebehandelen van uw mes zodat het eindproduct de perfecte balans tussen sterkte en flexibiliteit bereikt.
Deze stappen kunnen worden toegepast op alle gangbare staalsoorten voor bestek, waaronder 1080, 1084, 1095 en 5160, en gelden ook voor messen die zijn gevormd door smeden of door materiaalverwijdering.
WAT U NODIG HEBT
- Een mesblad dat is afgeschuind en waarvan het oppervlak de gewenste afwerking heeft (eenmaal uitgehard is het moeilijker materiaal te verwijderen door vijlen en schuren).
- Een warmtebron (bijvoorbeeld een propaanbrander, mini-smederij of houtskoolsmederij).
- Een vuurvaste tempereerbak met een deksel. U kunt metalen koffieblikken, een koekblik of iets dergelijks gebruiken.
- Olie om te weken. Eigenlijk zijn de meeste soorten olie geschikt. Gebruik echter geen water – dat koelt te snel af en scheurt de meeste staalsoorten.
- Een vuurvast regelblok, zoals een aluminium buis, om het blad op de juiste diepte in de blusolie te houden.
- Magneet om de temperatuur van het staal te testen
- Tangen of bankschroeven om het blad veilig vast te houden tijdens het verhitten, quenchen en temperen.
- Een extinguisher ontworpen voor vet- of oliebranden.
- Hittebestendige gezichtsbescherming en handschoenen
- Vijl om de hardheid van het blad te testen
- Keukenoven (aanbevolen)
Stap 1: NORMALISATIE
Bij deze stap wordt een uniforme of genormaliseerde toestand in het staal gecreëerd, zodat het sterker wordt en gemakkelijker te bewerken.
Het smeedproces, in het bijzonder, zorgt ervoor dat de carbiden samenklonteren en te groot worden, waardoor het de snede niet goed kan vasthouden.
Gebruik een vel P150 korrel schuurpapier om de snede van het blad dof te maken en de kans op vervorming of barsten tijdens de bewerking te minimaliseren.
Warm het staal vervolgens met de warmtebron op van 815°C tot 871°C (1500 tot 1600℉) voordat u het laat afkoelen.
Zorg ervoor dat het gelijkmatig over de vlam wordt gedraaid: concentratie op één kant kan problemen veroorzaken met het eindproduct.
Hier is een overzicht van aanbevolenverwarmingstemperaturen voor veelvoorkomend bestekstaal:
- Staal 1080: 815°C (1500℉)
- Staal 1084: 815°C (1500℉)
- Staal 1095: 857°C (1575℉)
- Staal 5160: 830°C (1525℉)
U kunt een magneet gebruiken om de temperatuur te beoordelen: lstaal verliest zijn magnetisch vermogen bij ongeveer 775°C(1425℉), dus als u het verwarmt tot het niet meer magnetisch is, weet u dat u in de buurt komt. Verwarm het staal nog een paar keer en je zou op het juiste verwarmingspunt moeten zitten.
Een andere manier om de temperatuur te testen is zout op het oppervlak van het staal te leggen.
Zout smelt bij 801°C (1474℉), dus als je het vloeibaar ziet worden, weet je dat je de kritieke temperatuur hebt bereikt.
STAP 2: DIP
Na het verwarmen, dompel het staal snel in een blik olie en beweeg het heen en weer in een snijdende beweging. Dit zal voorkomen dat zich luchtbellen rond het staal vormen.
Plaats het vervolgens op het regelblok, dat in de olie moet worden ondergedompeld. (Het blok zorgt ervoor dat beide kanten van het mes gelijkmatig worden gekoeld).
Veel messenmakers adviseren raapzaadolie verwarmd tot ongeveer 54°C (130℉), omdat water de neiging heeft staal te snel af te koelen, wat kan leiden tot scheuren, vooral als het lemmet aan de dunne kant is.
In vergelijking daarmee koelt olie langzamer af. U kunt het verwarmen op uw fornuis of uw smederij gebruiken om een stuk betonijzer te verwarmen voordat u het in de olie dompelt om de temperatuur te verhogen.
Om het blad te laten uitharden, moet het afkoelen tot onder 482°C (900℉).
Wacht ongeveer 10-15 seconden alvorens het blad te verwijderen en te controleren of het niet vervormd is.
Als het er goed uitziet, neem dan een vijl en schraap de hoek ervan op het staal. Een goed getemperd
blad zal sterker zijn dan de vijl en bestand tegen krassen.
STAP 3: TREMPEN
Mesjesstaal is extreem bros na het temperen. Om het staal zachter te maken en de opgebouwde spanning te verlichten, moet u het onmiddellijk opnieuw verhitten – deze keer tot 204°C (400℉).
Dit proces, alled quenching, kan worden uitgevoerd boven een vuur of met een fakkel, maar de eenvoudigste methode is om het in uw oven te zetten bij&.nbsp;204°C (400℉) gedurende twee cycli van een uur, waarbij het mes tussen elke cyclus kan afkoelen.
Als u een andere methode gebruikt, verwarmt u het mes tot het een gouden, stro-achtige kleur krijgt, wat typisch is voor 400℉.
Noot:
- Sommige messenmakers passen een ‘cryo-behandeling‘ toe op hun messen voordat ze worden gehard. Het staal wordt een nacht ondergedompeld in droog ijs of vloeibare stikstof bij temperaturen van -32
°C tot -143°C, afhankelijk van het gebruikte medium. - Hardingstemperaturen onder 175°C mogen alleen in bepaalde omstandigheden worden toegepast, bijvoorbeeld in geval van extreme vraag naar hoge hardheid, aangezien lagere temperaturen over het algemeen resulteren in een zeer brosse kling.
- Hardingstemperaturen boven 350°C moeten worden vermeden, omdat zij kunnen leiden tot verminderde corrosiebestendigheid en broosheid.
- Als het behandelde mes wordt blootgesteld aan hitte boven de hardingstemperatuur (bijvoorbeeld tijdens het slijpen), zullen de eigenschappen van het mes worden aangetast.
Vormen
Nu is je kling volledig getemperd. Het enige dat
nog rest is het wegschuren van de aanslag die zich na het harden op het blad heeft gevormd.
Gebruik een fijn schuurmiddel op uw bandschuurmachine en ga voorzichtig over het oppervlak tot het staal schoon is.
U kunt dan de laatste stappen uitvoeren, waarbij een extra afschuining onder de gewenste hoek wordt aangebracht en een fijne korrel wordt gebruikt voor het laatste slijpen en polijsten.